- çapqınçı
- is. Çapqınla məşğul olan adam; quldur, soyğunçu, çapovulçu, yolkəsən. Çapqınçı dəstəsi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
çapqınçı
Look at other dictionaries:
çapo:ul — (Gədəbəy, Qazax, Şuşa) qarətçi, çapqınçı. – Xınna dərəsində çapo:ullar qavağımızı kəserdi (Gədəbəy); – İndi çapo:ul yoxdu (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çapo:ulçu — (Laçın) qarətçi, çapqınçı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
övbaş — ə. «vəbş» c. aşağı təbəqədən olanlar ə. «vəbəş» c. alçaq adamlar, lotu potular; t. quldur, çapqınçı, oğru … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çapovul — 1. Bax çapqın. 2. Bax çapqınçı. Çapovul Osman paşa; Şirvanı tutdu daşa. M. Müş.. Görünür, rəis yaylaqda asayiş düzəldəcək, çapovulların qabağını alacaqdı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quldur — is. 1. Quldurluqla məşğul olan adam; çapqınçı, yolkəsən, soyğunçu. Quldur dəstəsi. – Çar jandarmeriyası və çar polisləri Bakı şəhərini . . qarətçilərə, quldurlara, adam öldürənlərə tapşırmışdı. M. S. O.. Əbdülkərim indiki qaçaqlara bənzəməzdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
talançı — is. Talanla məşğul olan, talan edən; qarətkar, çapovulçu, çapqınçı, soyğunçu, quldur. Araz talançı (sif.) adamı yaxşı tanımışdı. A. Ş.. Zeynalın və o biri əlitüfənglilərin hədə hərbəsi, başlarının üstündən güllə atması da bu talançılara kar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
